Het weer en vooral de wolken waren, voor de verandering, weer eens spelbreker bij deze bedekking. Het "moment-suprême", de eigenlijke bedekking kon niet worden vastgelegd, want toen was het nog niet donker genoeg. Het was dus wachten tot het donkerder was en op de wederverschijning van de planeet van achter de maanrand. Maar op dat moment doken er hardnekkige wolkenvelden op die iedere waarneming onmogelijk maakte.
Enkele minuten, volstrekt in lijn met de Wet van Murphy, brak de bewolking even open en waren maan en planeet te zien! Toch maar een foto gemaakt als souvenier van deze heel nauwe samenstand van de planeet met de maan.
(uitrusting: TAL 100RM refractor- afocaal)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten